Noclegi nad morzem w Polsce

Łeba, Ustka, Władysławowo, Sopot, Hel, Międzyzdroje, Kołobrzeg

Budowle Starego Gdańska

07 czerwiec 2012r.

Elewacje przeciwnej strony ul. Długiej skomponowano na podstawie materiałów ikonograficznych. Dość dobrze prezentuje się grupa kamieniczek stojących w sąsiedztwie ratusza; pierwsza z nich (17) pod nr 47 posiada zrekonstruowaną fasadę gotycką z 2 poł. XV w. Kamieniczka pod nr 61 wyróżnia się interesującym fryzem ceramicznym. Zachowały się fasady eklektycznych kamieniczek nr 69 i 70 z końca XIX w. Następna, nr 71 posiada fasadę gotycką z 2 poł. XV w. przebudowaną w następnych wiekach. Ul. Długą zamyka od wschodu najświetniejsza budowla starego Gdańska i jedna z najpiękniejszych w Europie — Ratusz Głównego Miasta Murowany ratusz, początkowo dwukondygnacjowy, wzniesiono w 1382 r. na miejscu pierwotnego, drewnianego z 1 poł. XIV w. W 2 poł. XV w. podwyższono gmach o 1 kondygnację, a od strony wschodniej zwieńczono budynek gotycką attyką. Podwyższono również w 1. 1486—89 pierwotną niską wieżę i nakryto ją strzelistym hełmem gotyckim. W 1561 r. na zlecenie rady miejskiej budowniczy E)irk Daniels wykonał nowy, renesansowy hełm, na którego szczycie umieścił złoconą statuę króla Zygmunta Augusta. W hełmie zawieszono zespół 14 dzwonów (carillon) wygrywających melodie i 1 dzwon zegara wieżowego. Ratusz niszczony był dwukrotnie przez pożary: w 1494 i 1556 r. W 2 poł. XVI i z początku XVII w. następuje przebudowa i rozbudowa gmachu, który otrzymuje od strony północnej trzyskrzydłową oficynę. W głównym gmachu zlikwidowano ostrołukowe okna i zastąpiono je prostokątnymi. Podwyższono też ścianę wsch. od strony Długiego Targu, wieńcząc ją renesansową galeryjką z piaskowca i dwoma narożnymi wieżyczkami. Podobną galeryjkę otrzymała również wżeża, gdzie u podstawy hełmu stanęły na narożach 4 małe wieżyczki. Ozdobiono je wykutymi w kamieniu herbami Polski, Gdańska i Prus Królewskich. Takie same herby znalazły _ się na galerii wsch. ściany. W tym czasie nastąpiła również przebudowa i przyozdobienie wnętrza w duchu renesansu. Powstaje słynna Czerwona Sala, wspaniale przyozdobiona sień, Zimowa Sala Rady, Pokój Burmistrza, Sala Kamlarni i wiele innych. W renesansowej przebudowie i przyozdobieniu ratusza brali udział tacy mistrzowie jak Wilhelm van der Meer z Gandawy, Szymon Hoerle, malarze Jan Vredeman de Vries, Izaak van den Błock, Antoni Molier i inni. W 1768 r. gdańszczanin Daniel Eggert wykuwa nowy okazały portal i ozdobne przedproże. W Ratuszu Głów-nomiejskim mieszkali podczas pobytu w Gdańsku Kazimierz Jagiellończyk, Aleksander i Zygmunt I. Po pożarze w 1945 r. pozostały z ratusza jedynie mury. Odbudowano go w surowym stanie, zrekonstruowano wspaniały hełm i w dniu 7.XI.1950 r. ustawiono na jego szczycie odtworzoną w Gdańsku i pozłoconą przez złotników warszawskich statuę króla Zygmunta Augusta. W 1959 r. uruchomiono zegar wieżowy, a carillon zastąpiono mechanicznym urządzeniem wygrywającym co godzinę początek "Roty". We wnętrzu warto zobaczyć tzw. Małego Krzysztofa czyli celkę w dolnej części wieży. Na jej ścianach występują malowidła z XV w. Mieściła się tu niegdyś kaplica. Z wypalonej doszczętnie sieni I piętra wejście na prawo do Białej Sali, której ściany zdobiły niegdyś portrety królów polskich. Do Białej Sali prowadzi ze znajdujących się pod ratuszem cel więziennych przejście, którym doprowadzano niegdyś oskarżonych przed sąd ławniczy. Po przeciwnej stronie sali znajduje się zamknięte przez żelazne drzwi wejście do Wielkiego Krzysztofa, tj. górnej celi w wieży, gdzie zachowała się XVI-wieczna polichromia, m. in. herby Polski, Prus Królewskich, Gdańska a także herb Litwy. Po drugiej stronie sieni ratuszowej, naprzeciw Białej Sali, znajduje się najwspanialsze pomieszczenie Głównego Ratusza, sala letnich posiedzeń rady, znana pod nazwą Czerwonej Sali od koloru tkaniny, którą pokryte były ściany. Urządzenie tej komnaty, zaprojektowane w początkach XVII w. przez Antoniego van Obbergena a wykonane przez wymienionych wyżej wybitnych mistrzów pędzla i dłuta, zachwycało przepychem i było świadectwem dobrego smaku gdańszczan owego czasu. W samym stropie sali znajdowało się 25 (ujętych w bogate, artystycznie rzeźbione ramy) obrazów, pośród których wyróżniał się ogromny obraz Izaaka van den Błock, przedstawiający "Alegorię handlu gdańskiego". Ramy tego dzieła, znajdującego się obecnie w Muzeum Pomorskim w Gdańsku, zdobiły pięknie rzeźbione herby Polski, Litwy, Prus Królewskich i Gdańska. W Czerwonej Sali ocalał m. in. cenny, wykuty z kamienia przez Wilhelma van der Meer renesansowy kominek z 1. 1593—94. Zniszczone podczas pożaru fragmenty wystroju odtworzono po wojnie w gdańskich pracowniach konserwacji zabytków. Wyposażenie innych pomieszczeń zostało w większości zniszczone. Zbudowana po wojnie betonowa klatka schodowa umożliwia wejście na wysokość galeryjki wieży, skąd roztacza się interesujący widok na miasto i otaczające go tereny. Ku wschodowi ul. Długa przechodzi w podłużny placyk noszący nazwę Długiego Targu, niegdyś główne miejsce zebrań i uroczystości mieszkańców Gdańska. Przy placu tym wzniesiono najbardziej reprezentacyjne gmachy gdańskie jak: Dwór Artusa, Główny Ratusz, Zieloną Bramę i szereg wykwintnie przyozdobionych i wyposażonych kamieniczek, należących niemal wyłącznie do najbogatszych rodów patrycjuszowskich. Pyszne elewacje wymienionych budynków stanowiły wspaniałą oprawę do uroczystych powitań królów polskich, dla których tutaj wznoszono okazałe, projektowane przez wybitnych artystów bramy triumfalne. Długi Targ w ciągu minionych wieków był miejscem nie tylko radosnych wydarzeń. Wyzyskiwany przez patrycjat, odsunięty od rządzenia miastem lud gdański gromadził się tu niejednokrotnie, by żądać słusznych praw i protestować przeciw nadużyciom i egoistycznym rządom najbogatszej warstwy kupieckiej. Odpowiedzią na "bunty" bywały często wyroki śmierci. W 1416 r. ścięto przed Dworem Artusa 18 przywódców powstania, a w 1526 r. zginęło od katowskiego topora 13 naj czynniej szych zwolenników objęcia władzy miejskiej przez lud gdański. Również i w nowszych czasach, w XIX i XX w. przechodziły przez Długi Targ zwarte szeregi robotników żądające polepszenia warunków bytu.

ocena 3,8/5 (na podstawie 91 ocen)

Zapraszamy nad morze do Polski.
Gdańsk, turystyka, historia