Noclegi nad morzem w Polsce

Łeba, Ustka, Władysławowo, Sopot, Hel, Międzyzdroje, Kołobrzeg

Historia Gdańska cz 1

07 czerwiec 2012r.

W pobliżu wieży na Targu Węglowym znajdował się w dawnych wiekach pręgierz. Tu ścinano również zbrodniarzy nie posiadających obywatelstwa gdańskiego. Gdańszczanie natomiast traceni byli przed Dworem Artusa. Opisane wyżej gotyckie budowle Przedbramia stanowiły wysunięte ku zachodowi ubezpieczenie bramy obronnej, znajdującej się w murach miasta i otwierającej się na ul. Długą. Do bramy tej biegły od Wieży Więziennej mury "szyi", podobne do opisanych wyżej. Przed murami miejskimi znajdowały się dwie wypełnione wodą fosy, biegnące na linii obydwu odcinków "szyi". Pod jej zachowanym zach. odcinkiem znajdują się jeszcze pod ziemią zasklepione przepusty. Pierwotna, gotycka Brama Długouliczna znana jest z obrazu Antoniego Moliera "Grosz czynszowy". (Obraz znajduje się w Muzeum Pomorskim.) Złota Brama (4) wzniesiona na miejscu dawnej Bramy Długoulicznej w 1. 1612—44 przez Abrahama van den Błocka, syna Wilhelma, który formy zdobnicze oparł głównie na wzorach włoskiego renesansu, nie wyrzekając się jednak stosowania również i holenderskich motywów dekoracyjnych. Jednakowe z obydwu stron fasady rozczłonkowane zostały kolumnami, występującymi po cztery na każdej z dwu kondygnacji bramy. Na fryzach błyszczą złote litery napisów, złocenia występują również na płaskorzeźbach, zdobiących głównie górne partie budowli, zwieńczonej po obydwu stronach kamiennymi balustradami. Na balustradach ustawiono w 1648 r. osiem alegorycznych postaci niewieścich, dłuta gdańskiego rzeźbiarza piotra Ringeringa. Od strony zewnętrznej ustawiono na osi kolumn figury przedstawiające Pokój, Wolność, Bogactwo i Sławę, od strony ul. Długiej stanęły: Roztropność, Pobożność, Sprawiedliwość i Zgoda. Rzeźby Ringeringa zdjęto w 1880 r. Odtworzono je po ostatniej wojnie i ustawiono na bramie w 1956 r. Do Złotej Bramy przytyka od strony pn. Dwór Bractwa Sw. Jerzego (6), obecnie siedziba gdańskiego oddziału SARP-u. Dwór usytuowany jest w pd.-wseh. narożniku placu zwanego Targiem Węglowym. Piękna ta późnogotycka budowla wzniesiona została w 1. 1487—94 przez Bractwo Sw. Jerzego. Służyła ona jako miejsce spotkań członków bractwa. W strzelaniu z kuszy ćwiczono się na pn. od dworu, między dwoma pasami murów obronnych. Niezwykle interesująco przedstawia się oparte na wzorach flamandzkich uformowanie fasad budowli. Wieńczącą czterospadowy dach wieżyczkę wzniesiono w 2 poł. XVI w., umieszczając na jej szczycie wykutą z blachy i złoconą figurę św. Jerzego. W tym czasie również powstały renesansowe hełmy narożnych wieżyczek. W 1945 r. Dwór Sw. Jerzego wypalił się całkowicie. Ocalały tylko mury obwodowe i zdjęta wcześniej figura św. Jerzego. Zrfajduje się ona obecnie w Muzeum Pomorskim, a kopię jej wykonaną przez metaloplastyka gdańskiego Mariana Ogorzeję ustawiono w 1953 r. na odbudowanym gmachu. Od strony ul. Wełniarskiej wmurowano w ścianę dworu ładny renesansowy portal, pochodzący z kamieniczki nr 55 przy ul. Długiej. Od strony pd. Targ Węglowy zamyka opisany zespół gotycki Wieży Więziennej i Katowni, a od wsch. fragmenty XIV--wiecznych murów obronnych. W ciągu tych murów występuje zrekonstruowana Baszta Studzienna i dalej masywna, pochodząca z końca XIV w. Baszta Słomiana (6). Tuż za Basztą Słomianą widnieje olbrzymia fasada gdańskiej Zbrojowni (7). Ze Zbrojownią sąsiaduje barokowy budynek z 1636 r. noszący żartobliwą nazwę Starej Apteki (8), ongi wytwórni prochu i amunicji produkowanych na potrzeby miasta. Naprzeciw Starej Apteki wznosił się, zbudowany w 1. 1798—<1801 przez Karola Samuela Helda teatr (9) o formach klasycystycznych. Za czasów napoleońskich występował w nim sławny zespół warszawski Wojciecha Bogusławskiego! Później nastąpiła przebudowa i rozbudowa gmachu. Obecnie budynek w fazie odbudowy po pożarze w 1945 r. nie nawiązuje zupełnie do pierwotnych form stylowych. W odległości kilkudziesięciu metrów na pd. od Złotej Bramy wznosi się budynek dawnej Stajni Miejskiej (10) z pocz. XVII w., zaadaptowany ostatnio na siedzibę jednego z przedsiębiorstw gdańskich. Tuż za nim widnieje charakterystyczna Baszta Narożna {11), której wzniesieniem zapoczątkowano w 1343 r. obwarowywanie Głównego Miasta. Od baszty tej mury skręcały pod kątem 90° i biegły w kierunku wsch. do Motławy. Pozostały z nich duże fragmenty oraz ruiny Baszty Browarnej (12) i — tuż nad Motławą Baszty Kotwiczników.

ocena 3,8/5 (na podstawie 91 ocen)

Zapraszamy nad morze do Polski.
Gdańsk, turystyka, stare miasto Gdańsk