Noclegi nad morzem w Polsce

Tolkmicko

11 czerwiec 2012r.

Tolkmicko (m., 2500 mieszk., połącz, kol., przyst. żeglugi pasażerskiej statków do Krynicy Morskiej i Elbląga, rest., p-ta). Miasteczko położone nad Zalewem Wiślanym, w sąsiedztwie wzgórz i lasów posiada charakter przemysłowo-rolniczo-rybacki. Port tutejszy jest największym na Zalewie Wiślanym. Tolkmicko było zamieszkane od zamierzchłych czasów. Prusowie posiadali tu gród obronny, po którym pozostały w odległości ok. 2 km na pd. od miasteczka umocnienia ziemne nazywane "Wałami Tolkmita". W 1 poł. XIII w. zdobywają te tereny Krzyżacy. O powstaniu osady brak wiadomości, zachował się dokument z 1351 r., odnawiający wcześniej nadane prawo miejskie. W tym czasie Tolkmicko zamieszkują Prusowie, Polacy i Niemcy. Miasto otoczone pierwotnie drewnianą palisadą otrzymuje w 2 poł. XIV w. murj obronne, baszty i bramy. W 1376 r. drewniany kościółek zastąpiono murowanym. Czynne są wówczas młyn, łaźnia, karczma, szpital. Miasto posiada poza murami pola uprawne i łąki. W 1440 r. przystępuje Tolkmicko do Związku Pruskiego; a z chwilą wybuchu powstania w lutym 1454 r. jego mieszkańcy, podobnie jak gdańszczanie i elblążanie, burzą stojący na wzniesieniu zameczek krzyżacki i 19 czerwca składają hołd królowi polskiemu. W 1466 r. miasto zostaje włączone w granice Polski i staje się siedzibą starostwa. Z początkiem XVI w. starostwo przechodzi w ręce biskupów warmińskich. Darowiznę tę nadaną przez króla Zygmunta I cofnął w 1569 r. sejm, przywracając starostwo. Starostowie posiadali tu dwór na dawnym wzgórzu zamkowym. W czasie wojen z Krzyżakami, szwedzkich i napoleońskich miasto było niszczone i rabowane. Ogromne szkody wyrządzają również pożary, a zaraza z pocz. XVIII w. pochłania prawie połowę mieszkańców. W 1772 r. zajmują Tolkmicko Prusacy, likwidując równocześnie polskie starostwo. Zamek starosty i mury obronne rozebrano, miasto traci też większość posiadłości ziemskich. W 1848 r. wybuchają rozruchy przeciw wyzyskowi kapitalistów i administracji pruskiej. Połączenie kolejowe z Elblągiem i Braniewem uzyskuje miasto w 1867 r. Ostatnia wojna przynosi duże zniszczenia w połaci przyrynkowej.